جهان‌بینی عبارتست از نگرش انسان به هستی و توجیه و تبیین آن در رابطه با انسان. و یا نوع تفکر و برداشتی که یک مکتب و دینی نسبت به جهان و هستی عرضه داشته و در واقع تکیه‌گاه فکری همان مکتب حساب می‌گردد.
جهان‌بینی اینجانب مبتنی بر پنج اصل است:
اول : اعتقاد به پروردگار یگانه و یکتا
دوم : اعتقاد به پیامبران الهی و اینکه رسول مکرم اسلام حضرت محمدمصطفی (ص) خاتم ایشان میباشد .
سوم : معاد حتمی است ، آخرت و زیست ابدی انسانها در جهان دیگر است .
چهارم :انسانیت ، آزادگی ، جوانمردی اساس زندگی بشری است .
پنجم : هر انسانی روزمره زندگی خویش را بر 4 محور میبایست پیش ببرد : معنویت – معیشت – آموزش – لذت ( براساس حدیث موثق از حضرت رضا (ع) که میفرمایند : بکوشید که زمانتان را به چهار بخش تقسیم کنید: زمانى براى مناجات با خدا؛ زمانى براى تأمین معاش؛ زمانى براى معاشرت با برادران و معتمدانى که ارتقاء تان میدهند و عیب هایتان را به شما مى شناسانند و در دل شما را دوست دارند، و ساعتى براى کسب لذّت هاى حلال با بخش چهارم توانایى انجام دادن سه بخش دیگر را به دست مى آورید. [ فقه الرّضا علیه السلام، ص. ۳۳۷.] )